Pagkomyut at Destinasyon sa Buhay

Ang pagkomyut ay isang paraan ng transportasyon na karaniwang ginagamit ng mga taong walang kotse upang makapunta sa destinasyong kailangan nilang paroonan. Ito ay madalas gawin ng mga mag-aaral at mga empleyado upang makarating sa kanilang eskwelahan o lugar ng trabaho. Ito ay maaring gawin sa pamamagitan ng pagsakay sa pampublikong sasakyan tulad ng bus, UV Express (Van o fx), LRT, MRT etc.

            Komyuter (Commuter) ang tawag sa taong nagkokomyut. Ito ay hango sa rail travel  sa mga siyudad sa US tulad ng New York, Philadelphia, Boston at Chicago kung saan noong  taong 1840, ang mga railway ay nagbibigay daan sa mga manlalakbay na makapunta sa kanilang kailangan puntahan sa halagang mas mura na tinatawag nilang commuted o  reduced fare. Sa paglipas ng panahon, naiba na ang depinisyon ng salitang commute at ginamit na ito upang ilarawan ang sitwasyong pangtransportasyong ito.

            Ang pagkomyut ay isang karaniwang gawain ng marami sa pang araw-araw ngunit ito ay maituturing na isang malaking hakbang sa pagkakaroon ng isang industrialized society. Ang pagkomyut ay naging paraan upang mas mapadali ang pagbiyahe ng isang tao. Kung noong 19^th century ay maraming empleyado ang kinakailangang maglakad ng pagkatagal-tagal sa kahabaan ng mga kalsada upang makarating sa kanilang pagtatrabahuan, ngayon ay mas napadali na ito ng pagkokomyut. Mas naging convenient at mabilis ang paraan ng transportasyon ng mga tao.

             Sa pang araw-araw na pag-obserba sa mga kalsada, masasabi nating ang pagkomyut ay tunay na tinatangkilik ng marami. Kahit na marami na sa mga tao ang nakakabili ng sarili nilang kotse, marami parin ang nagkokomyut at ito ay mapapatunayan sa haba ng pila sa MRT at LRT, sa pagsisiksikan ng mga tao sa bus na marami nang nakatayo, sa pag-aagawan ng mga tao sa UV Express at sa bawat kalsadang ubod ng sikip dahil sa trapiko.

             Bagamat ang pagkomyut ay isang pangkaraniwang bagay na ginagawa ng karamihan sa atin, ito ay isang pangyayaring maaring pagnilyan at masasabing mayaman sa pilosopikal na bagay. Ang pagkomyut ay maari nating ihalintulad sa buhay at sa pamamagitan nito ay maari tayong matuto upang ating makamit ang destinasyong ating dapat paroonan.

            Ang bawat proseso ng pagkokomyut ay pwede nating pagnilayan at ihalintulad sa ating mga mas malalim na karanasan sa buhay.

            Ang una ay ang paghihintay. Gaano ka katiyaga maghintay ng sasakyang dadaan para sayo? Hanggang kalian mo kayang maghintay kahit na wala kang kasiguraduhang may dadating para sayo? Paano kung matagal kang naghintay pero nilagpasan ka lang? Handa ka bang maghintay ng panibagong dadating na papara para sayo? Maglalakad ka ba ng matagal para matagpuan ang sasakyang magdadala sayo sa destinasyon mo?

             Ang pangalawa ay ang pakikipag-agawan ng pwedeng masakyang behikulo. Madalas sa dami ng mga tao, lalo na kapag rush hour ay nararanasan natin ang struggle sa paghahanap ng masasakyan. Dito pumapasok ang paggising at pag-alis ng maaga upang makatiyempo ng sasakyang maluwag pa at kalsadang hindi pa siksik sa trapiko upang mas kumportableng makapunta sa dapat puntahan. Gaano ka ka-disiplinado? Kaya mo bang gumising ng maaga kahit na antok na antok ka pa upang maiwasan ang pakikipagsapalaran upang makahanap ng pwedeng masakyan o ikaw ba ang taong sasabay nalang sa rush hour at tipong agresibo na makikipag-agawan sa maraming tao? Ikaw ba yung madugas na, iba ang pumara pero ikaw ang nakasakay o yung fair player na kung sinong nauna siya ang unang sasakay? Ikaw ba yung smart at madiskarte na nakakaisip ng paraan para magkaroon ng masasakyan o ikaw ba yung sadyang swerte lang at walang effort na nakakahanap ng pwedeng masakyan?

            Ang pangatlo naman ay ang desisyon sa kung anong sasakyan. Sa kalsada maraming options. May iba’t ibang klase ng pampublikong sasakyan na pwedeng pagpilian at bawat sasakyan ay may iba’t ibang karatula. Ikaw ba yung  tipo na kahit mahal ay go-gora nalang basta kumportable at makakarating agad sa dapat puntahan o ikaw ba yung praktikal  na iniisip muna kung saan mas makakatipid? Ikaw ba yung klase na pagpunuan ayaw mong sumakay at handa ka maghintay ng mas maayos at mas maluwag o ikaw yung tipong kahit iluluwa ka na ng bus, sige parin basta makaalis?-Parang sa relasyon sa tao, ikaw ba yung hahanap ng talagang tatanggap sayo o mas gusto mong ipagsisikan ang sarili mo kahit na ayaw nila sayo?

            Ang pang-apat ay nakasentro sa mismong biyahe mo habang nasa loob ka ng sasakyan. Marami ang pwedeng mangyari. Pwedeng magkaroon ng traffic na aantala sa biyahe. Pwede kang masiraan na talaga namang perwisyo. Pwede kang mapahamak dahil katabi mo pala ay snatcher. Sa bawat biyahe, maraming nangyayari na pwedeng makaapekto sa pagpunta mo sa destinasyong tatahakin mo. Maraming mga pagsubok na dapat lagpasan.-may frustration, may kapahanmakan na pwedeng maranasan. Hanggang kailan mo kayang magtiis sa biyahe. Ikaw ba yung papara para magbreak muna o ikaw yung tuloy-tuloy lang at go with the flow?

            Sa bawat kahabaan ng biyahe natin sa buhay ay marami tayong pagdaanan. Maraming desisyong kailangang panindigan. Maraming karanasang pwedeng makaapekto sa biyahe natin sa dapat nating paroonan. Pwedeng tuloy-tuloy lang. Pwede rin namang pumara, pagpagod ka na. Mayroong mga kasama, maraming nakikilala. Maaring sa biyaheng ito ay di tayo sigurado. Pwede tayong lumagpas at maligaw, nakakatakot sa simula pero adventure pa rin at magiging paraan upang mas makilala mo pa ang sarili mo. Sa kahabaan ng biyaheng ating tatahakin, marami tayong mararanasan bago makarating sa dapat puntahan. Pag nakarating na ba ikaw sa destinasyon mo, masasabi mo bang sulit ang buong biyahe mo, at ang pamasahe mo ay kering keri lang?